Wietse Veenstra, geboren op 14 maart 1969 te Harkema, was een uitstekend wielrenner. In 1984 kreeg hij zijn eerste licentie: nieuweling bij Otto Ebbens. Begin 1987 werd hij opgenomen in de nationale juniorenselectie van bondscoach Piet Kuijs. Vier maal werd Wietse Veenstra kampioen van Friesland. In 1985 was hij te Drogeham de beste op de weg bij de nieuwelingen en te Drachten primus in het veld. In de categorie junioren behaalde hij de titel op de weg in 1987 te Drogeham en in 1990 won hij de gouden medaille op de weg te Jubbega. Hoogtepunt was ongetwijfeld de nationale titel op de weg bij de junioren op 14 juni 1987 te Steenwijk. "Hier had ik zelfs niet van gedroomd", vertelde de toen achttienjarige Harkemaster uitgelaten. Op een parcours van ruim 120 km met veel vals plat was Veenstra de snelste sprinter van een kopgroep van zeven renners. Met een halve lengte voorsprong gaf hij Menno Vink, Ab Harp, Jans Koerts, Raymond Thebes, Martien Kokkelkoren en Erik Dekker het nakijken. Heel Harkema liep de volgende dag uit voor de grootse huldiging. In 1988 werd hij amateur bij Koga Miyata en na twee jaar tekende hij voor Teleflex. Daarna reed hij voor Dextro Volendam en Golff/IJsselstreek. Wegens drukke werkzaamheden -hij werd bedrijfslei- der van een Golff-supermarkt van zijn sponsor te Appelscha- stopte Wietse Veenstra eind 1996. Hij boekte in twaalf jaar ruim zeventig overwinningen, waarbij vier maal een etappe in Olympia's Ronde van Nederland. Beroepsrenner is hij nooit geworden. Wel liep hij in 1992 stage bij de ploeg van Jan Raas. "Ik kwam er achter dat het profmetier mij niet lag", aldus Veenstra.